Stichting Pharos publiceert een onderzoek naar het welzijn en de gezondheid van gezinsherenigers. En natuurlijk eindigt dit onderzoek met aanbevelingen. Ik heb deze aanbevelingen bij elkaar gezet en wat ingekort.
Veel van deze aanbevelingen zijn naar mijn mening ook van toepassing op de reguliere gezinsherenigers(de buitenlandse partner): ook zij kunnen meer aandacht en zorg gebruiken. Ook voor hen is het niet altijd makkelijk. Maar dat ziet Pharos niet. Waar het mij omgaat is dat alle nieuwkomers in onze samenleving een goede start moeten kunnen maken. En of je een vluchteling bent of een buitenlandse partner, dat zou niet moeten uitmaken. Doet het dus wel. Maar nu eerst de aanbevelingen:
Aanbevelingen:
- Maak de procedure voor gezinshereniging sneller en transparanter. Dit zal tot minder stress leiden en daarmee de kansen op een goede gezondheid en integratie vergroten. (Tip voor de IND zou ik zeggen).
- Bied extra ondersteuning aan referenten tijdens de wachttijd. Hoe kunnen ze zich voorbereiden op de hereniging, wat kunnen ze straks verwachten, welke begeleiding kunnen ze krijgen? En wat als de aanvraag wordt afgewezen? Ook de mentale voorbereiding op het niet doorgaan van gezinshereniging zou deel moeten uitmaken van de begeleiding.
- Bied begeleiding die zich richt op het gezin als systeem, bijvoorbeeld coaching bij het herstellen van gezinsrelaties en het leren om weer samen te leven in een nieuwe context.
- Houd als zorg- en dienstverleners de gezinsherenigers persoonlijk in beeld, om aan te kunnen sluiten bij hun vragen en behoeftes. Zorg daartoe voor een snelle intake van de gezinsherenigers. Dit kan hun afhankelijkheid ten opzichte van referenten verkleinen. Zorg ook voor een snelle intake van kinderen.
- Betrek mensen zelf bij de plannen en uitvoering rond hun begeleiding. Benut de ervaringen van referenten en gezinsherenigers, en van oudkomers en sleutelpersonen.
- Investeer op het gebied van participatie in beide partners (niet alleen de referent) en wees hierbij gendersensitief. Betrek ook niet-uitkeringsgerechtigde partners (vaak vrouwen), laat hen deelnemen.
- Is er sprake van financiële problemen? Bied zo nodig zo snel mogelijk passende begeleiding en ondersteuning aan.
- Richt de maatschappelijke begeleiding zo in dat gezinsleden gebruik gaan maken van de reguliere voorzieningen in de gemeente.
- Geef voorlichting en informatie rechtstreeks aan gezinsherenigers, niet alleen via de referent. Bied informatie over de zorg in Nederland en gezondheidsvoorlichting zo dichtbij mogelijk aan en bij voorkeur herhaaldelijk.
- Bied zorg- en dienstverleners training en ondersteuning aan. Onderwerpen zijn onder andere: gezinsdynamiek na gezinshereniging, cultuursensitief werken, en het herkennen van en omgaan met signalen van psychische problematiek en huiselijk geweld.
- Organiseer (betere) afstemming en samenwerking tussen zorg- en dienstverleners van verschillende organisaties die te maken hebben met gezinsherenigers.
- Ondersteun het inzetten van tolken, om zo de afhankelijkheid van gezinsherenigers ten opzichte van de referent of de kinderen te verminderen bij vragen over onder andere gezondheidsproblemen.
- Zorg dat gezinsherenigers zo snel mogelijk wegwijs gemaakt worden in de zorg.
Bron: Rapport Gezinsherenigers, st. Pharos, Utrecht, 030- 2349800.
Advies/hulp bij de aanvraag voor een verblijfsvergunning nodig? Lees verder! 