De minister voor rechtsbescherming wil een nieuw systeem voor hulp door een advocaat. Op 9 november jl. schrijft de minister een brief met zijn plannen.

Wat is het probleem volgens de minister?
Een juridische benadering biedt lang niet altijd een oplossing voor de achterliggende problematiek. Het beroep op gesubsidieerde rechtsbijstand is in de afgelopen jaren sterk toegenomen, terwijl het aantal rechtszaken is gedaald. De toename van het beroep op rechtsbijstand leidt tot een toename van de kosten, gedeeltelijk veroorzaakt door het stelsel zelf. Zo loont het op dit moment voor advocaten om door te procederen, omdat ze per procedure een toevoeging krijgen. De beloning is niet verbonden aan het vinden
van een oplossing. Ook is de overheid onnodig vaak wederpartij in procedures, mede doordat overheidsinstanties zich te formalistisch opstellen. Ten slotte komt het vaak voor dat rechtzoekenden die (net) boven de inkomensgrens van de Wrb vallen niet het commerciële tarief van een advocaat kunnen betalen. Hierdoor ontstaat er ongelijkheid in de toegang van het recht.

Wat is de basis voor goede rechtsbijstand?
Een goed functionerend systeem biedt iedereen toegang tot het recht, onafhankelijke rechtsbescherming, dienstverlening van hoge kwaliteit en kan langere tijd mee. Deze uitgangspunten vormen de toetssteen voor de herziening van het stelsel voor rechtsbijstand. Voorop staat dat de toegang tot het recht gewaarborgd moet zijn. Dit betekent toegang tot informatie, advies, begeleiding bij onderhandeling,
rechtsbijstand en, waar nodig, een beslissing van de rechter. Het betekent ook dat geschillen laagdrempelig opgelost moeten worden, evt. door rechtzoekenden zelf. De dienstverlening zal, ongeacht het type hulp of bijstand, aan controleerbare eisen moeten voldoen. Goede hulp is integraal en adresseert de kern van de problematiek, niet alleen het juridische aspect.

Wat zijn de plannen?
Het nieuwe stelsel is erop gericht geschillen in een vroeg stadium op een laagdrempelige manier op te lossen. Er komen zowel online als fysiek toegankelijke voorzieningen voor zelfhulp, informatie en advies Iedereen, ongeacht het inkomen, moet daar gemakkelijk terecht kunnen. Als er meer specialistische hulp nodig is, volgt een verwijzing naar aanbieders van rechtshulppakketten. Waar nodig en mogelijk zal hulp
zoveel mogelijk integraal worden vormgegeven, met een goede verbinding tussen het juridische en sociale domein. De rechtshulppakketten zijn een belangrijk element van het nieuwe stelsel. Het gaat om pakketten die voorzien in een integrale behandeling van een probleem voor een integrale prijs.
Rechtsbijstandverleners krijgen een vergoeding voor oplossingen i.p.v. procedures. Daarnaast krijgen zij een betere vergoeding voor de gewerkte uren.

Wanneer begint het?
In de eerste helft van 2019 moet het ontwerp van het stelsel, incl. de rollen en functies, nader vorm krijgen en zal een begin worden gemaakt met de eerste pilots met rechtshulppakketten, o.a. gericht op strafzaken, bestuursrecht en scheidingszaken. Medio 2020 komt er midterm review. Het streven is om in 2024 een volledig nieuw stelsel operationeel te hebben.

Bron: Migratieweb.

PS: deze plannen hebben tot nu toe veel reacties opgeleverd: kort gezegd wordt de minister verweten dat hij een systeem wil maken, waar burgers met gevulde beurs zich een advocaat kunnen veroorloven. Burgers met smalle beurs moeten hun problemen maar op een andere manier oplossen. Maar iedere burger moet de mogelijkheid hebben om zijn probleem voor te leggen aan de rechter, zo is de gedachte van de critici.

Het wettelijk minimumloon wordt vanaf 1 januari 2019 bruto 1615,80 euro per maand.

Wel iets om rekening mee te houden voor als je je buitenlandse partner voorgoed wilt laten overkomen.

Dit is een berichtje van het MVV Advies Bureau uit Eindhoven: …” voor als je iemand mist …”.

De minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid (SZW) heeft de Tweede Kamer op 1 oktober 2018 per brief geïnformeerd over het misbruik en oneigenlijk gebruik op het gebied van belastingen, sociale zekerheid en subsidies.

In de brief staat onder andere dat “het UWV de adresregistratie van uitkeringsgerechtigden strakker gaat inrichten. Dat systeem moet er in ieder geval voor zorgen dat het UWV gedurende de duur van de uitkering zicht heeft op het daadwerkelijke verblijfadres van uitkeringsgerechtigden. Leidend is de registratie in de BRP.  Het UWV zal scherper toezien op het gebruik van een ander adres (verblijf-/correspondentieadres) naast het BRP-adres. Een uitkeringsgerechtigde moet de gemeente in kennis stellen als hij op een ander adres woont, zodat controle daarop mogelijk is.

Voor personen die korter dan vier maanden in Nederland zijn( vaak zijn dit EU burgers), geldt dat in de BRP alleen het buitenlands woonadres staat geregistreerd. Deze personen staan als niet-ingezetenen in de BRP, in de Registratie Niet Ingezetenen (RNI). Om die reden is voor het UWV voor deze categorie uitkeringsgerechtigden vooralsnog een tweede adres naast het BRP-adres noodzakelijk.

Het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties onderzoekt de mogelijkheid om voor arbeidsmigranten het verblijfadres in Nederland in de BRP te registreren. Het UWV bekijkt of en hoe ze daarbij zouden kunnen aansluiten.

Daarnaast zal het UWV uitkeringsgerechtigden, die langer dan vier maanden in de RNI staan, erop wijzen dat zij zich bij hun woongemeente moeten melden voor inschrijving als ingezetene in de BRP. Daarbij wordt dan hun Nederlands woonadres geregistreerd, en vanaf dan is de uitkeringsgerechtigde verplicht aangifte te doen van verhuizing binnen Nederland of van emigratie”, aldus de minister van SZW.

Bron: NVVB,

ps: BRP is Basis Registratie Personen, het vroegere GBA.

Met ingang van 1 oktober 2018 is de procedure voor de aanvraag van een reisdocument voor vluchtelingen of voor vreemdelingen gewijzigd.

Hoewel de ingangsdatum van 1 oktober 2018 op 15 juni 2018 bekend is gemaakt in de Staatscourant, hebben de gemeenten pas op 28 september jl. informatie ontvangen over de nieuwe procedure.

Bron:  NVVB

2019

Met het oog op de jaarlijkse indexering van de optie- en naturalisatiegelden wordt verwezen naar de in onderstaande tabel vermelde tariefgroepen en de daarbij behorende tariefcodes en bedragen.

Overzicht leges optieprocedure en naturalisatie per 1 januari 2019:

bron: NVVB

De gemeenten en de Sociale verzekeringsbank (Svb) mochten in Turkije verkregen bewijs van verzwegen onroerend goed in Turkije gebruiken om bijstand in te trekken en terug te vorderen. Dat heeft de Centrale Raad van Beroep (CRvB) geoordeeld in 4 uitspraken van 1 oktober 2018.

In de vier zaken gaat het om mensen die een vorm van bijstand ontvingen. Bijstandsverlenende instanties mogen controleren of bijstandsgerechtigden volledige en juiste inlichtingen hebben verstrekt over hun inkomen en vermogen. Zij mogen daartoe, ook in het buitenland, onderzoek instellen. In deze zaken is door de gemeenten en de Svb in Turkije onderzoek gedaan naar in dat land gelegen onroerend goed. De uitkomsten van die onderzoeken waren in alle gevallen reden om de bijstand in te trekken en terug te vorderen. De rechtbanken hebben in alle zaken geoordeeld dat dit mocht. Betrokkenen zijn tegen de uitspraken van de rechtbanken in hoger beroep gegaan bij de CRvB.

De CRvB heeft geoordeeld dat Nederlands recht, waaronder verdragenrecht, beslissend is voor de vraag of door Nederlandse gemeenten en de Svb in het buitenland verkregen bewijs mag worden gebruikt in een bestuursrechtelijke procedure over bijstand. Volgens de Nederlandse regels doet niet ter zake of de Turkse regels correct zijn toegepast bij het onderzoek naar verzwegen onroerend goed. Gemeten naar de Nederlandse regels is in deze zaken het bewijs rechtmatig verkregen. Het privéleven van betrokkenen was niet geschonden, zij konden dat bewijs aanvechten en het is niet op onbehoorlijke wijze verkregen. De gemeenten en de Svb mochten het bewijs daarom gebruiken.

In één van de vier zaken wordt de vraag beantwoord of een gemeente gebruik mocht maken van door de Svb aan de gemeente gegeven informatie. Het ging daarbij om door de Svb in Turkije verricht onderzoek, dat volgens de betrokkenen onrechtmatig was. De CRvB oordeelt dat de rechter eerst moet beoordelen of de Svb het bewijs rechtmatig heeft verkregen. Bij onrechtmatigheid van dat bewijs geldt dat de gemeente dit slechts in uitzonderlijke gevallen niet mag gebruiken. Om te bepalen wat zo’n uitzonderlijk geval is sluit de CRvB aan bij het indruis-criterium, dat is ontleend aan rechtspraak van de Hoge Raad. Het indruis-criterium komt er in dit geval op neer dat door de gemeente ontvangen informatie van de Svb ontoelaatbaar is in de procedure bij de gemeente, als de wijze waarop de Svb die informatie heeft verkregen zozeer indruist tegen wat van een behoorlijk handelende overheid mag worden verwacht dat gebruik van dit bewijs onder alle omstandigheden is uitgesloten. In dit geval is niet komen vast te staan dat het bewijs van de Svb onrechtmatig is. De gemeente mocht het bewijs van de Svb hoe dan ook gebruiken.

Bron: Binnenlands Bestuur.

ps: het woord “indruisen” gebruik je niet dagelijks. Het betekent: in botsing komen met, in strijd zijn met, onverenigbaar zijn. Dit volgens “van Dale, groot woordenboek der Nederlandse taal.

Stichting Pharos publiceert een onderzoek naar het welzijn en de gezondheid van gezinsherenigers. En natuurlijk eindigt dit onderzoek met aanbevelingen. Ik heb deze aanbevelingen bij elkaar gezet en wat ingekort.

Veel van deze aanbevelingen zijn naar mijn mening ook van toepassing op de reguliere gezinsherenigers(de buitenlandse partner): ook zij kunnen meer aandacht en zorg gebruiken. Ook voor hen is het niet altijd makkelijk. Maar dat ziet Pharos niet. Waar het mij omgaat is dat alle nieuwkomers in onze samenleving een goede start moeten kunnen maken. En of je een vluchteling bent of een buitenlandse partner, dat zou niet moeten uitmaken. Doet het dus wel. Maar nu eerst de aanbevelingen:

Aanbevelingen:

1. Maak de procedure voor gezinshereniging sneller en transparanter. Dit zal tot minder stress leiden en daarmee de kansen op een goede gezondheid en integratie vergroten. (Tip voor de IND zou ik zeggen).
2. Bied extra ondersteuning aan referenten tijdens de wachttijd. Hoe kunnen ze zich voorbereiden op de hereniging, wat kunnen ze straks verwachten, welke begeleiding kunnen ze krijgen? En wat als de aanvraag wordt afgewezen? Ook de mentale voorbereiding op het niet doorgaan van gezinshereniging zou deel moeten uitmaken van de begeleiding.
3. Bied begeleiding die zich richt op het gezin als systeem, bijvoorbeeld coaching bij het herstellen van gezinsrelaties en het leren om weer samen te leven in een nieuwe context.
4. Houd als zorg- en dienstverleners de gezinsherenigers persoonlijk in beeld, om aan te kunnen sluiten bij hun vragen en behoeftes. Zorg daartoe voor een snelle intake van de gezinsherenigers. Dit kan hun afhankelijkheid ten opzichte van referenten verkleinen. Zorg ook voor een snelle intake van kinderen.
5. Betrek mensen zelf bij de plannen en uitvoering rond hun begeleiding. Benut de ervaringen van referenten en gezinsherenigers, en van oudkomers en sleutelpersonen.
6. Investeer op het gebied van participatie in beide partners (niet alleen de referent) en wees hierbij gendersensitief. Betrek ook niet-uitkeringsgerechtigde partners (vaak vrouwen), laat hen deelnemen.
7.  Is er sprake van financiële problemen? Bied zo nodig zo snel mogelijk passende begeleiding en ondersteuning aan.
8. Richt de maatschappelijke begeleiding zo in dat gezinsleden gebruik gaan maken van de reguliere voorzieningen in de gemeente.
9. Geef voorlichting en informatie rechtstreeks aan gezinsherenigers, niet alleen via de referent. Bied informatie over de zorg in Nederland en gezondheidsvoorlichting zo dichtbij mogelijk aan en bij voorkeur herhaaldelijk.
10. Bied zorg- en dienstverleners training en ondersteuning aan. Onderwerpen zijn onder andere: gezinsdynamiek na gezinshereniging, cultuursensitief werken, en het herkennen van en omgaan met signalen van psychische problematiek en huiselijk geweld.
11. Organiseer (betere) afstemming en samenwerking tussen zorg- en dienstverleners van verschillende organisaties die te maken hebben met gezinsherenigers.
12. Ondersteun het inzetten van tolken, om zo de afhankelijkheid van gezinsherenigers ten opzichte van de referent of de kinderen te verminderen bij vragen over onder andere gezondheidsproblemen.
13. Zorg dat gezinsherenigers zo snel mogelijk wegwijs gemaakt worden in de zorg.

Bron: Rapport Gezinsherenigers, st. Pharos, Utrecht, 030- 2349800.

PS: Blijkbaar gaat DUO er – gemakshalve – van uit dat de gemeenten direct op 2 oktober 2017 begonnen zijn met de PVT’s.  De werkelijkheid is anders. Een aantal gemeenten zijn later begonnen – dit gaat dan te koste van de inburgeraars.

Zelfs illegalen worden door burgemeester Jorritsma met de haren erbij gesleept om maar gedaan te krijgen dat Eindhoven meer agenten krijgt (ED 30 juli 2018).

Volgens de burgermeester veroorzaken dak-en thuislozen, illegalen, drugsgebruikers en dronken personen steeds meer overlast in het Eindhovense stadscentrum.

De burgemeester doet zijn best, maar om er nu ook maar illegalen erbij te betrekken, gaat wel erg ver. Bedoeld zijn hier waarschijnlijk mensen die geen verblijfsvergunning (meer) hebben en die toch hier in Eindhoven wonen. Zij dienen eigenlijk te vertrekken naar hun eigen land, maar daar zijn vaak nog ergere dingen aan de hand.

Nu kun je niet aan iemands gezicht, of aan zijn glimlach, of aan de sneakers zien of iemand al dan niet rechtmatig in Nederland verblijft. Door de ingewikkelde regelgeving hebben zelfs profi’s op dit gebied soms moeite om dit vast te stellen.

Laat staan een agent op zaterdagnacht op het Stratumseind: gaat hij/zij uitgebreid alle informatiesystemen checken om te weten te komen of deze persoon legaal dan wel illegaal in Eindhoven verblijft? Ik schat zo in van niet: er zijn belangrijkere zaken te doen dan.

Er zijn geen cijfers over het aantal illegalen die in Eindhoven steeds meer overlast zouden veroorzaken. Dus de vraag is hoe komt Burgemeester Jorritsma aan deze koele bewering?

En mag de burgemeester zo maar een groepje Eindhovense burgers in het verdomhoekje plaatsen, zonder enig hard bewijs?

Ik hoop dat de Eindhovense politiek deze vraag stelt aan de Burgemeester?

“Nederlander worden met behoud van je andere nationaliteit lijkt kansrijker geworden. Als je kunt aantonen dat je door afstand te doen van je oorspronkelijke nationaliteit een substantieel financieel verlies lijdt mag je in sommige gevallen je andere paspoort houden.

Bijvoorbeeld als je kunt aantonen dat je door afstand te doen van die nationaliteit vermogensrechten verliest die tenminste € 8660,- waard zijn. Vermogensrechten zijn onder meer erfrecht, pensioenrecht of eigendomsrecht.

Onlangs is een cliënt van mij voorgedragen voor het Nederlanderschap met behoud van zijn oorspronkelijke nationaliteit. We hebben overtuigend aangetoond dat hij zijn reeds opgebouwde pensioenrechten zou verliezen zodra hij zijn oorspronkelijke paspoort zou inleveren. Dat was reden voor de IND om hem vrij te stellen van de verplichting om afstand te doen van zijn andere nationaliteit.”

Bron: website Everaert advocaten Amsterdam. Mr. Hermie de Voer, advocate bij dit kantoor heeft dit stukje geschreven (contact: devoer@everaert.nl).